Zarządzanie projektem to sztuka balansowania różnorodnymi siłami i interesami, które kształtują jego otoczenie. W niniejszym artykule przyjrzymy się temu, jak zrozumienie układu sił i interesów może przyczynić się do sukcesu projektu, oraz jakie czynniki otoczenia należy brać pod uwagę podczas jego realizacji.
Władza to wpływ na zachowanie innych, często wynikający z nieformalnych aspektów, jak osobiste ambicje i interesy. Te motywacje mogą kształtować działania interesariuszy, wpływając na przebieg projektu.
Zrozumienie i umiejętność korzystania z tych nieformalnych relacji są kluczowe dla sukcesu projektu. Zarządzając projektem, należy brać pod uwagę różnorodność kulturową i osobowościową, co wpływa na sposób sprawowania władzy. Interesariusze mogą mieć różne priorytety, dlatego ważne jest uznawanie ich potrzeb i budowanie z nimi relacji.
Ludzie starają się realizować swoje interesy poprzez wywieranie wpływu, zarówno w relacjach formalnych, jak i nieformalnych. Należy odróżniać rolę formalnej władzy od nieformalnych wpływów, takich jak władza doradcza czy ekspercka, które mogą mieć istotny wpływ na projekt.
Ocena osobistych ambicji i wpływu innych na projekt jest kluczowa dla jego sukcesu. Środowisko projektu, czyli jego otoczenie lub kontekst, zawiera wiele czynników wpływających na jego przebieg:
Te wszystkie czynniki razem tworzą środowisko realizacji projektu, które może wpływać na jego planowanie i wykonanie. Warto zauważyć, że projekt nie tylko działa w warunkach otoczenia, ale także może na nie wpływać.
Otoczenie w projekcie składa się z dwóch głównych części:
Wewnątrzorganizacyjne środowisko projektowe obejmuje organy nadzorcze, kierowników, ekspertów, biuro projektów, reprezentacje pracownicze, aspekty lokalizacji i wyposażenie organizacji. Środowisko w projekcie składa się z komitetu sterującego, kierownictwa projektu, zespołów wykonawczych, zarządzania projektami, obsługi administracyjno-technicznej, specjalistów, konsultantów, wyposażenia i know-how.
Środowisko realizacji projektu stanowi wieloaspektowy, wielopłaszczyznowy i złożony zbiór czynników zależny od charakterystycznych cech projektu, takich tak:
− koszt projektu,
− rodzaj projektu,
− wielkość projektu,
− czas trwania projektu,
− zakresu przedmiotowego,
− organizacja, w której jest realizowany.
Do analizy interesariuszy projektu wykorzystuje narzędzia takie jak rejestr interesariuszy, analiza relacji pomiędzy interesariuszami, mapa interesariuszy, pole sił i macierz oceny zaangażowania.
Nieformalny wpływ należy odróżnić od wpływów formalnych opisanych w dokumentach i procedurach organizacji. Ludzie mogą wywierać wpływ z wielu powodów i z wykorzystaniem różnych środków. Oprócz formalnie uzgodnionej prawowitej władzy (np. szefów działów, kadry, sędziów i nauczycieli) istnieje wiele innych podstaw władzy, na przykład przymus, nagrody, władza doradcza i ekspercka. Relacje są także solidną podstawą wpływów. Wpływanie na decyzje poprzez wykorzystanie relacji osobistych jest powszechnym i często skutecznym sposobem. Istnieje wyraźna rozbieżność w kwestii możliwości ludzi lub grup do wywierania wpływu na pewne rodzaje decyzji lub decyzji podjętych w określonej dziedzinie wiedzy lub części organizacji („zasięg” wpływu). Każdy człowiek i grupa ma swój zasięg wpływu i ważne jest, aby znać ten zasięg.
Każdy człowiek ma własny unikalny styl działania, który może być kształtowany przez czynniki kulturowe. Nawet jeśli mają te same ambicje i interesy, mogą różnić się w sposób, w jaki wywierają wpływ. Kierownik projektu musi uznawać te różnice, aby skutecznie współpracować z ludźmi i grupami.
W zarządzaniu projektem kluczowe znaczenie mają nie tylko umiejętności techniczne, lecz także umiejętność zarządzania różnorodnymi siłami i interesami, które wpływają na jego otoczenie. W artykule omówiliśmy rolę nieformalnej władzy, indywidualnych stylów pracy oraz czynników środowiskowych, które mogą mieć istotny wpływ na przebieg projektu. Świadomość tych aspektów i umiejętne nimi zarządzanie są pożądane dla osiągnięcia sukcesu w realizacji projektów.